Moje olsy

Ols w okolicach Borowiczek-Pieniek.

Niektóre obszary olsów w naszym kraju można uznać za najbardziej dziewicze ostoje przyrody. Co więcej są one ostatnimi skrawkami wyizolowanych populacji łosia, wilka i jelenia, które odnajdują tam spokój i miejsce na wychowanie potomstwa.Ols charakteryzuje się podmokłościami a niekiedy strukturą bagienną porośnięty olszą czarną, kilkoma gatunkami wierzb, brzozą a czasem świerczyną i sosną. W zależności od warunków siedliskowych, dzięki któremu dany gatunek drzewa może go zająć.

Żeremie bobrowe w olsie.

W olsach poziom wód gruntowych waha się od kilku centymetrów do ponad 1 metra głębokości. Może ona być zarówno wolno stojąca jak i o niewielkim przepływie zasilającym go przez inne cieki . To, co wyróżnia olszyny w oczach miłośnika tych  zakamarków jest jego kępkowo-dolinowa mozaika runa , gdzie dana kępka tworzy się u podstawy drzewa. Widać wówczas wyraźnie  rozległe korzenie drzew wynurzające się ponad lustro wody. Tam zaś pomiędzy nimi rosną rośliny zielne związane z biotopem olsów. Wśród nich można wymienić takie gatunki roślin jak : kosaciec żółty, psianka słodkogórz  a czasem  także turzycowe zarośla. Podczas pełni lata podziwiać możemy kilka odmian paproci- np. rzadkiego długosza królewskiego oraz zachylnika błotnego.

Roztopy w olszynach słupnowskich.

Ols pod Borowiczkami.

Istotnym elementem jaki spełnia ols dla przyrody są doskonałe miejsca gniazdowania dla  ptaków błotno- wodnych. Mam tu na myśli kaczki, ponętne żurawie i ginącego bociana czarnego. Żyją tu również wydry,bobry i norki. W okolicach Płocka znam miejsce dziupliska zajętego przez dzięcioła zielonego.Wiele małych ptaków śpiewających ma w nim swoje rewiry lęgowe- choćby strzyżyk,który coraz rzadziej zamieszkuje łęgi przystrumykowe. Warto wspomnieć też o wildze przylatującej w połowie maja.

Młode wyrośla kosaćca.

Błota olszowe zajmują coraz mniejsze areały z powodu osuszania bagien i melioracji. Ich ostatnie skrawki wolności ostały się w Gostynińsko- Włocławskim Parku Krajobrazowym na przykład pod Lucieniem i w okolicach Kowala. Śródleśne oazy tych mokradeł można napotkać też pod Brzezinną  Górą oraz przy nadjeziornych  łęgach jeziora Soczewka. Oczywiście wymieniam te, które dobrze znam. W Brudzeńskim Parku Krajobrazowym łączą się już one z łęgami i bagnami okolic  rzek Skrwy Prawej i Wierzbicy. Tutaj wiele płazów i gadów może bez obaw składać jaja i skrzek. Populacje zaskrońca oraz jaszczurek : zwinki i żyworódki mają się tu szczególnie stabilnie...Również dzięki bobrowym żeremiom. Żeremia bobrów spełniają rolę ochronną dla wielu gatunków płazów i gadów, gdyż im nie zagrażają!

Pod Cekanowem.

Moją wyprawę w olsy postanowiłem zahaczyć o lasy słupnowsko- borowickie. Tamtejsze olszyny, choć mniejsze od swoich imienniczek w parkach krajobrazowych znam bardziej dogłębnie i często mogę je odwiedzić z racji bliskiej odległości od mojego miejsca zamieszkania. Z roku na rok ich stan biologiczny ulega pogorszeniu. Wycinanie przez leśników i nielegalne zaśmiecanie je  przez tutejszą ludność doprowadza  do stanu agonii. Zapewne za kilka lat ulegną osuszeniu i zmurszeniu. Stąd już tylko krok od zalesienia lub zurbanizowania pod tereny rekreacyjne...

Myślę, że dobrze jest o nich wspomnieć i przy okazji ukazać ich piękno na fotografiach. Gdyż jeszcze cieszą oczy.