Bogusiowe wrażliwości...

Jakiś czas temu wybraliśmy się z kolegą Bogumiłem na plener fotograficzny na nadwiślańskie tereny. Jako, że jest on jedną z nielicznych osób którym w pełni ufam; mogłem pozwolić sobie na podzielenie się z nim ''moimi'' uświęconymi miejscami. Wiem, że byle kogo tam nie zaprowadzi, nie będzie się lansował na tle nadwiślańskich krajobrazów-kosztem przyrody... Takich ludzi jak Boguś jest niewielu. On wie, jak uszanować to, co dziś takie rzadkie i zagrożone przez ludzką próżność i głupotę.

Bielik patrolujący nadwiślańskie łozowiska...

Nadwiślańskie mgły.

Powab łabędziej arystokracji :)

Dlatego pozwalam sobie na zaprezentowanie jego artystycznej wizji fotograficznej-oczywiście za jego zgodą. Z góry uprzedzam, że nie znał on moich niecnych intencji jakie umyśliłem sobie, udostępniając Wam jego zdjęcia. Mam nadzieję Boguś, że mi to wybaczysz:::) Zasługujesz na to! Poza tym jest to moje podziękowanie dla Ciebie za najprawdziwsze kumpelstwo. Gdzie jest milczenie, kiedy trzeba i rozmowa w odpowiednim czasie. A co najistotniejsze uszanowanie dla przyrody, jej praw i szczerego oddania jej ochrony. Wszak niewielu wie, że z żoną Anią ratują od śmierci poranione i chore jeże, pomagają w adopcjach bezdomnych psów -czasem za cenę ogromnych kosztów i prywatnego życia. Bo po prostu tak czują.

Tę wiślaność nic nie przeskoczy. Jest jedyna w swoim rodzaju...

Dzikość, tylko w dzikości krajobrazu jest sens jego ochrony i samej przyrody!

Czapla biała w czasie lotu.

Nadwiślańskie łęgi o świcie we mgłach.

Starorzecza- ostatnie relikty dziewiczej rzeki... Jak długo?

A zatem podziwiajcie ludzie i zacznijcie w końcu chronić swoje otoczenie przed współczesnymi barbarzyńcami. Tych mam wrażenie przybywa jakby się klonowali. Roboty bez wrażliwości z oczyma głodomorów wpatrzonych w pliki banknotów i wypasione bryki... Sprzedawczyki, którzy prą do przodu niszcząc innych.

Boguś to zaszczyt być twoim kolegą.