Iść do puszczy i nie patrzeć, nie słyszeć więcej takich okropności. Położyć zbolałą głowę na miękkim iglastym posłaniu ze świerka i scalić się z zieloną ciszą. Nawet zimową porą. Zapomnieć o tysiącach odciętych rekinich płetwach suszących się na statkach, które zostaną przerobione na zupę i afrodyzjaki na potencję... Bo w Azji wymyślono sobie, że taka jest tradycja! Dla mnie zaś to zwyczajne plugastwo, głupota eunuchów z kompleksem małości. Widzę krew. Utopione żywcem wielkie ryby, umierające w męczarniach w jakimś oceanie, bo odcięto im płetwy, a one nie mogą się nawet ruszyć.
- Uciekać!, uciekać!, bestie w ludzkiej skórze mnie gonią. Gdzie jesteś wielki Stwórco tego świata? W zamkniętych kościołach, meczetach i człowieczych sumieniach ?!
W puszczy ochronią mnie kurhany moich pogańskich przodków.Wolę ich barbarzyństwo, niż pozłacane ołtarze.O wielki Perunie- zagrzmij, spal piorunem to całe zło, proszę!
Słyszę jak się zbliżają, rycząc. Powalają stare wielkie drzewa. Buldożery i ciężkie gąsienicowe maszyny zrywające kolorowy świat orchidei z konarów. Płaczących indian, wodzów plemiennych zabijanych przez morderców nasłanych przez brazylijski rząd. Amazonia dogorywa... Już niedługo spękana czerwona gleba nic tam nie urodzi. Pochłonie ją erozja i susza. Gryzący dym spalonej dżungli. Szczątki leniwca w kałuży oleju.
Szukam cienia dębowych mędrców. Spokoju i ratunku. Czystego żródełka przy którym obmyję twarz i własny lęk. Samotność. Uleczy duszę tak samo przerażoną jak moje ciało. A potem jeśli będę miał siłę i odwagę pójdę przed siebie w białowieską knieję i na klęczkach prosić będę o wybaczenie. Może ktoś usłucha.
Dedykuję mordowanej przyrodzie świata....
Aleś się wzniecił, ochłoń, bo ci żyłka pęknie :)
OdpowiedzUsuńŻyłka mi nie pęknie, raczej złość się bardziej rozpali. Chciałbym trochę twojej obojętności- bo widzę, że ciebie to nie rusza.
OdpowiedzUsuńDużo dobrego ci życzę.
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń