Glony w wiślanych lasach bagiennych

    Od kilku lat zaobserwować można ciekawe zjawisko ekspansji występowania pomarańczowych nacieków na korze drzew. Nasilają się one przede wszystkim wzdłuż małych i dużych dolin rzecznych naszego kraju. Te kolorowe naloty  tworzące artystyczne wizje jakiegoś twórcy, należą do grupy glonów z rodzaju zielenic Trentepohlia.

Młody las topolowy z glonami.

  Glony z tej rodziny liczą sobie ponad 40 gatunków. Żyją w środowisku wilgotnym pobierając wodę z mgły, rosy i opadów atmosferycznych. Korzystają również z wysokiego stanu wód i podtopień. Jako organizmy plechowe, czyli beztkankowe są roślinami autotroficznymi. Stąd zasiedlanie kory drzew, głazów narzutowych a nawet ścian budynków. Są roślinami samożywnymi!

To nie kora starej sosny- to glon: Trentepohlia aurea

  W lasach bagiennych doliny środkowej Wisły upodobały sobie pnie topoli białej oraz wierzb, sporadyczne także dębów i jesionów. Najczęściej drzewa poszczególnego gatunku to młoda drągowina. Barwy glonu pomarańczowo-rdzawe zasiedlają je od dolnego pnia aż do 2 metrów wysokości. Chociaż w zależności od dogodnych warunków bytowych, mogą rosnąć i wyżej. Lubią zarówno światło jak i cień.

W lesie bagiennym- susza...

Glony z rodzaju Trentepohlia często są składnikiem plech dla porostów. Wtedy wraz z porostami upodabniają się do kolorowej mozaiki. W okresie jesienno- zimowym są wyjątkowo piękne. Słyną one z licznych barwników fotosyntetycznych np: zielonych, żółtych i czerwonych. Niektórzy badacze twierdzą jednak , że widoczne naloty z tych glonów to nic innego jak zainfekowanie drzew przez grzyby nazywane fitoplazmami. Cóż, przyroda to wielka księga tajemnic, więc wypada zaufać pokorze.

Glon w spękaniach kory.

Glon o którym dziś wspominam to Trentepohlia aurea. Widuję go pod Płockiem po obu brzegach rzeki Wisły. W ponure i zachmurzone dni listopada czy stycznia bije mocno po oczach, ponieważ należy do jedynych jaśniejszych elementów krajobrazu lasów bagiennych. Poza tym fajnie się poczuć jak w tropikalnej namiastce dżungli. Mam na myśli pnie drzew. 

Fragment młodego łęgu nadwiślańskiego.

Wdzięczny będę za wszelkie uwagi i nowe informacje na temat nadrzecznych glonów w Polsce. Wszak temat to mało poznany, a do znawcy od Algologii -nauki o glonach bardzo mi daleko...

Z góry dziękuję.