Kraina Wędrujących Wysp

Wisła jest moim zwierciadłem...

wtorek, 13 września 2011

Zachód słońca

Zachód słońca nad Wisłą płocką

Wyślij pocztą e-mail Wrzuć na bloga Udostępnij w usłudze Twitter Udostępnij w usłudze Facebook Udostępnij w serwisie Pinterest

Etykiety: regionalizm

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Nowszy post Starszy post Strona główna

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)

Ja Wisła

KiM

Wisła Warszawa

Bractwo wiślane

Rok Wisły

Muzeum mazowieckie

Towarzystwo naukowe

Belo Monte

Ameryka Południowa

Blog del Proyecto Lemu

Otra consecuencia de las guerras: la propagación de especies invasoras
10 godzin temu
gdzieś indziej w haftowanym lesie

Laguna Verde - nad szmaragowym jeziorem
9 lat temu

Blog w dawnym miejscu, warto zajrzeć do galerii, bo jeszcze nie zostały tutaj przeniesione.

Ziemia na rozdrożu

Idle No More

Etykiety

przyroda (254) Wisła. (152) ludzie (126) regionalizm (111) historia (60) refleksje (52) ziemia płocka (46) Puszczaństwo (43) nomadyzm (40) rodzima wiara (39) ekologia (38) poezja (34) Krajobraz (30) Muzeum Mazowieckie w Płocku. (30) literatura (30) muzyka (19) Gostynińsko-Włocławski Park Krajobrazowy (18) Brudzeński Park Krajobrazowy (15) cytat (15) zniszczenie (15) sztuka (13) Na zakręcie (12) filozofia (12) polskość. (12) minimalizm (7) Ochrona zwierząt (6) Towarzystwo Naukowe Płockie. (5) Żydzi (5) żegluga (5) Ziemia. (4) Kampinoski Park Narodowy (3) Spływ kanu (3) Warszawa (3) Wisła (3) kino (3) Fotografia (2) Warmia i Mazury (2) Dunaj (1) Odra (1) etnografia (1) wywiady (1) wywiady. (1) zwierzęta (1)

Subskrybuj

Posty

Atom

Posty

Komentarze

Atom

Komentarze

Ulubione blogi

PRZYPIECEK

Nasz pomysł na szczodrogodowy kalendarz w tym roku (2023)
4 miesiące temu
Puszcza Białowieska

W borze
2 lata temu
Opowieści znad Wisły

Niepospolici z regionu - ks. Bolesław Kocięcki
5 lat temu
Jankes - Pianista

O moim blogu

Witam. Mam na imię Sławek. Wisła jest moim zwierciadłem. To w jej porach roku dostrzegam najwięcej z piękna i wolności człowieczej. Stąd tytuł bloga - z racji dzikich wędrujących wysp, które naprawdę wędrują. Rzeka ma duszę, jest krwiobiegiem dla całego ekosystemu. Zatem tutaj oddaję jej osobisty hołd.

O mnie

Sławko z Gaju: Mieszkam w Płocku. Pasjonuje mnie dzika przyroda. Las, pełen wykrotów i starych drzew, które podziwiam za sam fakt, że są... Rzekę, meandrującą, pełną łach, mielizn i wysp. Wolną bez zapór i ścieków. Na kajaku, albo kanu.

Wyświetl mój pełny profil

Obserwatorzy

Łączna liczba wyświetleń

Ten utwór jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Unported.

CC BY-NC 3.0. Motyw Okno obrazu. Obsługiwane przez usługę Blogger.