78 dni dla lasu-film dokumentalny Jasona Nardelli

W Kanadzie,w północnej Albercie w 2008 roku organizacja Wildwoods Reforestation zorganizowała sadzenie 10 milionów drzewek, gdzie wcześniej wycięto tamtejsze lasy. Zajęła się tym grupka 35 młodych osób. Zrobili  to z różnych pobudek; dla pieniędzy, dla wyzwań, z osobistych względów, albo by później balować, lub korzystać z życia, jak zechcą. Mnie w tym filmie ujęła postać Adama Dewolfe, człowieka, który od lat mieszkał w busiku. Z własnego, niewymuszonego wyboru. Nie jest pasożytem, ma wiele pasji, które sprawiają, że go doskonale rozumiem. Mam przynajmniej taką nadzieję.

Plakat filmu.

Wyspa kukurydzy [Corn Island] w reżyserii George Ovashvili-gruziński majstersztyk

W skrajnych sytuacjach człowiek ma ogromną wolę przetrwania. Potrafi walczyć nie tylko o własne życie, lecz również o swoje człowieczeństwo. Jeśli jest wierny wartościom w które wierzy, albo  pragnie uchronić samego siebie i najbliższych przed otaczającą ich przemocą i złem; przeniesie wszystkie góry. W takich okolicznościach jedynym azylem staje się przyroda. Lecz i ona bywa okrutna...

Kadr filmowy z ''Wyspy kukurydzy'' w reżyserii George Ovashvili.

Szczęśliwi ludzie w reżyserii Victora Asliuka

Czy można żyć w zgodzie z samym sobą? Żyć uczciwie nie biorąc od nikogo nic i samemu nic nie dając? Wielu osądzi to jako ucieczkę od świata i od odpowiedzialności za siebie. Ale czy na pewno ci, którzy tak twierdzą mają moralne prawo oceniać czyiś wybór? Przecież nie pasożytują na państwie, nie krzyczą dajcie to, dajcie tamto, bo nam ciężko. Uważam, że absolutnie nie!