Inny świat

Z tomikiem poezji Marty Kalinowskiej pochodzącej z Sierpca zapoznałem się kilka dni temu. Jak to często bywa, zadecydował o tym przypadek. Cieniutka objętość w szarej oprawie graficznej zainteresowała mnie od razu. Z natury wiem, że to, co kolorowe nie zawsze zasługuje, na uwagę. Tutaj jest inaczej.

Prostota wyrazu i emocjonalna siła wierszy naszej poetki mocno wchodzi we wrażliwość człowieczego postrzegania świata. Lecz świat Marty należy do nieco innego stanu świadomości... Jest on związany z chorobą malarki słowa- schizofrenią. Rozumieć to, co przeżywa ona na co dzień, z czym się zmaga i jak sobie z tym radzi; może jedynie ten, kto samemu jest doświadczony owym cierpieniem. Ja nazywam to chorobą duszy. Osoby naznaczone stygmatem takich wyobrażeń strachu i niezrozumienia tego, czego są świadkami gdzieś w sobie wyzwalają jakąś siłę twórczości. Pragną wyzwolić się z okowów oblepiającej magmy mroku i kształtów. Marcie się to udało.

                                                                   Inny świat.
                                     
                                                Widziałam
                                                Inny świat
                                                Ukryty pośród chmur
                                                I chciałam tak
                                                Żeby istniał naprawdę.

                                                W miastach
                                                Szare ulice i nic więcej
                                                Te same wytarte drogi
                                                Ci sami ludzie
                                                Zajęci sobą i tylko sobą.

                                                Taki gorzki jest rzeczywisty świat
                                                Od tylu lat
                                                Nikt na to nie zwraca uwagi
                                                Wszystko jedno
                                                Każdy żyje dla siebie
                                                Swoim oddechem
                                                I marzeniem.

                                                A w górze widzę inny świat
                                                Tam wszystko
                                                Ma czyste barwy
                                                I obrazy.

 Cały tomik posiada zaledwie 17 utworów. Wydał go w nakładzie 100 egzemplarzy Państwowy Dom Pomocy Społecznej '' Nad Jarem'' w Miszewie Murowanym. Poetka zamieszkuje go od 1999 roku. Ponoć o gustach się nie dyskutuje, ale poezja Marty Kalinowskiej zatrzymała mnie na chwilę i pozwoliła na to, aby chwilkę odtajać. Jest w niej coś pociągającego. Może poprzez prosty przekaz dociera w trzewia czytelnika?  Bo jak inaczej wytłumaczyć ten fenomen Poniżej przedstawiam wiersz, który swą mrocznością wyrył ślad w mojej pamięci:

                                                           Nawiedzony dom.

                                               Wybiła dwunasta
                                               Tajemne cienie snują się po ścianach
                                               Przechodzą przez drzwi
                                               Zakładają ludzkie sny.

                                               Nawiedzony dom
                                               Dom upiorów i jag
                                               Nawiedzony dom
                                               Czujesz ból i strach.

                                               I wybił twój czas
                                               Rozszarpane trupy wpadają do pokojów
                                               Niosą z sobą odór śmierci i terroru
                                               Dzikie maszkary zburzą twój spokój poczekaj
                                               Ej powiesz ty odejdę dziś odejdę w mękach.

                                               Nawiedzony dom

                                               Dom wiedźm i katów
                                               Nawiedzony dom
                                               Brat staje przeciw bratu

                                               Nawiedzony dom
                                               Ma zamknięte drzwi
                                               Nawiedzony dom
                                               Nikt tu nie chce przyjść.

Cóż mi pozostaje po takiej dawce poezji? Cieszmy się tym, co mamy. Na miarę naszych możliwości spełniajmy marzenia i po prostu żyjmy. Szukajmy piękna w ludziach i w otoczeniu, które nas otacza. Bo jak widzicie, niektórym jest ciężej.