Kujawski ostęp- rezerwat przyrody Grodno

Jesteśmy pod okapem z liściastego lasu. Wiązy i wysokie jesiony pną się ku chmurom. Rozłożyste parasole grabów z ich ciemnawym zabarwieniem kory z rzadka spotykają się z pięknem samotnego buka w kotlince. Czuć eteryczne olejki, które wyzwala puszczańska namiastka kujawskiego ostępu. W dole przypominającym kocioł zalany lustrem wody lśni jezioro. Wkoło panuje absolutna cisza, w pewien niewytłumaczalny sposób, urzeka nas potęgą swojego władztwa. Wrześniowa aura rządzi. Ptaki odleciały.

Liściaste lasy rezerwatu przyrody ''Grodno''.

Wciąż otumanieni niezniszczonym lasem, wchodzimy w jego głębszą zieleń. Jego cienisty charakter wyzwala w nas autentyczny dreszczyk emocjonalnej więzi z tym, co przyroda oferuje wiernym jej sługom. Malownicze, poprzecinane zboczami, wąwozami i falistościami terenu, idziemy to w dół, to pod górę. Na pniach starych drzew płoży się bluszcz i swoimi mackami przytula się do nich w skrytościach. Jest niepozorny, o drobnych trójkątnych listkach, lecz to on ozdabia ten leśny spokój w jego runie.

Wiązy, jesiony, graby, klony jawory w rezerwacie ''Grodno''.

Myko flora w rezerwacie przyrody ''Grodno''.

Ze zbocza parowu podziwiamy wyschnięty strumyczek. Po jego brzegach wyrastają klony jawory ze swoimi rozdartymi korowinami z brązów i zgniłej zieleni. Płaty drzewnej skóry zwisają im niczym zamarłe języczki zamordowanych niegdyś młodych turów. I milczą w bólu minionych wieków... W tej ciszy grodzieńska ostoja jakby topiła swoje cierpienia w wodach jeziora. Źródełka, kałuże ciemnych młak, błoto, to jakby pamiątka szlochania Matki Natury.

Wiązy i graby nad jeziorem Grodno. [ dom bobrów]

Roślinność przybrzeżna jeziora Grodno.

Bliżej jeziora napotykamy łęgi. Okalają one brzegi swojego wybawcy pasem szuwarów, powalonych olch i bagnami. Grążele z grzybieniami zanurzają swoje podwodne odrośla i pływają. Kłody dębiny zalegają w ślepej czerni wzroku. Twardnieją ze złości na mahoń. Nadbrzeżna roślinność pachnie wszelaką wonią. Żyje w naszych płucach. Ślady bobrzych ogryzków napawają radością, te gryzonie mają tu święty spokój. Rozmawiamy krótko z tutejszym autochtonem. Zdradza nam, że okoliczne wzniesienia mają swoje lokalne nazwy. Jedna z nich to Babia Góra, od babskiego kształtu w pewnej części ciała :). Dziś znajdują się tam pozostałości wczesnośredniowiecznego grodziska. Kilka lat temu, jak mówił, jakieś typy chodziły po nim z wykrywaczami...  Drugie ze wzgórz, to Złodziejska Góra; może od kryjówki rabusiów? Kto wie.

Dalsze brzegi jeziora.

... i jego zakątki.

Zbliża się wieczór, pora  wracać, aż  żal opuszczać rezerwat Grodno, bo taką nosi nazwę. Czujemy się, jakbyśmy wracali w kazamaty, w przymusy czegoś, z czym trudno nam obojgu się dopasować. Tylko tutaj jesteśmy sobą...
                             ---------------------------------------------------
Ten maciupeńki obraz wspomnienia z pobytu tam jest żałosną próbą ukazania całego majestatu cudowności Grodna. Niechaj zaświadczą o tym  poniższe bardziej przyrodnicze fakty z badań jakie od wielu lat prowadzą polscy przyrodnicy.

Olsy pośród bagien o mszarów.

Fragment jeziora Grodno.

Rezerwat przyrody Grodno powołano 21 grudnia 1998 roku. Zajmuje powierzchnię 132,88 ha. , chroniąc przebogate zbiorowiska leśne. Należą do nich: łęgi wiązowo-jesionowe, grąd niski oraz olsy porzeczkowe. Osobliwością rezerwatu są lasy łęgowe o charakterze podgórskim, bardzo rzadkie na Kujawach. Są to łęg jesionowy oraz łęg jerzmiankowy. Niebagatelną rolę w rezerwacie zajmuje morenowe-odpływowe jezioro Grodno o powierzchni 15,38 ha. ze szmaragdowym odcieniem wody. W najgłębszym miejscu osiąga 18 m. głębokości i co istotne, jest czyste! Obyśmy go nie spaprali... 

Ciekawostką geologiczną jest  samo jezioro położone na wysokości 97,5 m. n.p.m.- najwyżej w lasach gostynińsko-włocławskich.  Leśne runo rezerwatu porasta wiele rzadkich i chronionych roślin. Wymienić tu należy: czosnek niedźwiedzi, czerniec gronkowy, jarzmiankę większa, lilię złotogłów, zbrojówkę rutewkowatą, kalinę koralową, oraz tajemniczego łuskiewnika różowego.

Widoczek na jedną z zatoczek jeziora.

Rezerwat przyrody Grodno jest naturalnym stanowiskiem dla klona jawora! Ma on tu wyspowe odizolowane miejsce od zwartego zasięgu w Polsce. Ogółem stwierdzono w rezerwacie aż 504 roślin naczyniowych, co na typowo rolniczym obszarze Kujaw należy do ewenementu.

Gdyby prawdziwi miłośnicy przyrody zechcieli odwiedzić rezerwat, to należy skierować się w kierunku południowo-wschodnim około 4 km od miejscowości Baruchowo. [Woj. Kujawsko-Pomorskie] Czynimy to z dużą obawą, bo nie mamy pewności, czy do pieszych wędrówek dorośli tzw. prawdziwi turyści. Zaryzykujemy...

Tomku, dziękuję za wspaniały wędrowny wypad !!!